Kita Manungsa Kedah Dadi Mahluk Kebak Welas Asih lan Tresna

Wonten ing ilmu filsafat, welas asih ingkang dipunkisahaken wonten ing injil menika sajatosipun mbok bilih yo nggambaraken kalampahipun gesang manungsa dateng kawontenan wujud kesadaran ingkang paling murni. Wonten ing proses menika, kados adat sabenipun elmu ingkang digambaraken menika dipunujudtaken wonten ing katresnanan lan welas asih. Saingga elmu, kawicaksanaan lan welas asih meniko sadarajat lan sami tingkatanipun. Ingkang paling mirunggan, welas asih menika namung kagungan manungsa mawon. Mahluk sanesipun nggih gadah insting lan naluri mawon.

Wonten ing tengah tengah kita sadaya, para sadherek ingkang kinasih, enten katah ajaran saking warna warni budaya, agama lan kaarifan lokal ingkang cobi gambaraken menawi welas asih lan tresna menika mirunggan sanget kangge gesang manungsa. Wonten ing kristiani ,Gusti Yesus piyambak dugi ngendika menawi hukum ingkang paling utami ya welas asih lan tresna dateng Gusti lan sesami. Elmu Muslim ugi maringi pangerten menawi Gusti menika lambang welas asih. Bismilahirahmanirahim wonten ing budaya kita gadah pangerten “kelawan nyebut asmaning Allah Dzat kang Moho Welas Tur Kang Moho Asih" saingga Gusti menika saking asalipun menika wujud welas asih ingkang utami. Gusti ingkang kagungan Rahman lan Rahim dadi ateges menawi kita sedaya dipunajak ngutamaken welas asih lan tresna dateng sesami. Wonten ing agami Buda, Dewi Kwan Im dadi pralambang ingkang cetha, kalih dasa ajaran utami ingkang dados cekelan tiyang budis.

Bapak ibu saderek ingkang kinasih, kita manungsa ingkang sampun mios wonten ing donya menika sajatosipun wohing saking tresna lan welas asih Gusti piyambak. Kita sedaya mbok bilih dadi bukti menawi Gusti sampun maringi wenih welas asih dan tresna wonten ing kasunyatan lan keprihatinan donya. Menawi logika menika kula walik, menawi ing donya boten enten welas asih, manungsa mesti boten kepareng enten lan gesang kados samenika.

Milo saderek ingkang kinasih, injil wonten ing dinten menika ngajak kita sedaya eling lan emut menawi citro kita ya dados mahluk ingkang kebak tresna lan welas asih sami kaliyan Gusti ingkang maha rahim lan rahman. Dadi permenungan kangge kita, kados pundi kawontenanipun ingkang kita raosaken sesarengan samenika? Menapa kita taksih dereng mangertos tujuan lan kawontenan kita menapa kita sampun mangertos namung dereng mantep dadi laskaripun Gusti?

Kita mendel sawetawis kangge ngrenungake sabda dalem Gusti.